بیوگرافی مختصر احمد شاه قاجار همراه با تصاویر زیبا

                        کانال تلگـــــرام                                             صفحه اینستاگـــــرام

                                    هفتـــمین و آخرین پادشاه قاجـار

                                 (۱۲۷۵، تبریز — ۸ اسفند ۱۳۰۸، پاریس)       

   

احمدشاه قاجار (۱۲۷۵، تبریز — ۸ اسفند ۱۳۰۸، پاریس)

هفتمین و آخرین پادشاه قاجار در ایران بود.

او دومین فرزند محمدعلی‌شاه قاجار و نخستین فرزند پسر او از ملکه جهان بود

که در وقت ولیعهدی پدرش در تبریز به دنیا آمد.

دوران کودکی احمدشاه در تبریز سپری شد و قبل از رسیدن به مقام سلطنت

« احمد میــرزا » خوانده می‌شد.

پس از فتح تهران و خلع محمدعلی‌شاه قاجار، توسط مجلس عالی رجال و بزرگان دولت

در سن ۱۲ سالگی به سلطنت رسید.

تا رسیدن او به سن بلوغ و تاج‌گذاری در تیر ۱۲۹۳، ابتدا عضدالملک و سپس ناصرالملک

از بزرگان ایل قاجار نایب‌السلطنه بود.

                                عکس احمــد میـرزا ولیعهــد ایران

             

                                    "عکس کودکــی احمــد شـاه قاجار"

وی علاقه‌ای به سلطنتی که به او تحمیل شده بود، نداشت و آن را ظاهری می‌دانست و بیشتر

سردار اسعد بختیاری و سپهدار تنکابنی را متهم می‌کرد که می‌خواهند به نام او و به کام خویش

سلطنت کنند؛ چون احمدشاه بر اساس قوانین اساسی مشروطه نمی‌توانست سلطنت را بعهده

بگیرد برای وی نایب‌السلطنه انتخاب شد. اولین نایب‌السلطنه احمدشاه، بزرگ ایل قاجار علی‌رضاخان

عضدالملک بود. دومین نایب‌السلطنه ناصرالملک قره گوزلو بود که نقش مهمی در تربیت او داشت.

احمدشاه در تیر ۱۲۹۳ تاج گذاری کرد و آغاز همزمان با جنگ جهانی اول سلطنت را بطور رسمی و

قانونی عهده دار شد. با وقوع این رخداد، احمدشاه فرمان بی طرفی دولت ایران را صادر کرد.

 

احمدشاه در سال ۱۲۹۷ خورشیدی و به دنبال پایان جنگ جهانی اول، صمصام‌السلطنه بختیاری

را از نخست وزیری عزل و در ۱۶ مرداد ۱۲۹۷ وثوق‌الدوله را به ریاست الوزرایی انتخاب کرد.

وثوق‌الدوله توانست امنیت نسبی را در کشور برقرار کند. غائله نایب حسین کاشی در کاشان و نیز

حرکت کمیته مجازات در تهران به وسیله وثوق‌الدوله سرکوب شدند.

در عصر نخست وزیری وثوق‌الدوله قرارداد ۱۹۱۹ با دولت بریتانیا منعقد شد که این پیمان با انتقادهای

گسترده‌ای مواجه شد و برخی آن را مخالف استقلال ایران دانستند؛ اما وثوق‌الدوله این قرارداد را در

جهت حفظ استقلال و تمامیت ارضی ایران دانست، ضمن این که تلاش کرد با استفاده از دوستی

با دولت انگلیس برخی سرزمین‌های قفقاز و کردستان عراق را بازپس بگیرد.

مخالفت‌های مردمی به توفیق نیافتن قرارداد منجر شد. محمد تقی بهار دربارهٔ امضا نکردن قرارداد

۱۹۱۹ توسط احمدشاه می‌نویسد: «وقتی که بنا بود شاه ایران (احمدشاه) در مجلس ضیافت

پادشاه انگلستان در باب قرارداد ۱۹۱۹ که انگلیس آن را منعقد ساخته بود صحبت کند …

پس از آن که صورت نطق پادشاه انگلستان را برای شاه آوردند و قرار شد که جوابی تهیه شود

شاه از حسن قبول آن سرباز زد و گفت: کسانی که پول گرفته‌اند تصدیق کنند (وثوق الدوله)،

من هرگز تصدیق نخواهم کرد!... همان شب ناصر الملک به شاه گفته بود: کار خودت را ضایع کردی!

شاه نیز پاسخ داده بود که:

اگر در سویس کلم فروشی کنم بهتر است تا در چنین مملکتی پادشاه باشم!»

                   

          "احمدشاه در پاریــس"                                     "تمبـر با تصویر احمدشاه به ارزش 10ریال"

مـــرگ

احمدشاه در اسفند سال ۱۳۰۸ (۱۹۳۰ م) براثر ورم کلیه در «نویی سورسن»

در حومهٔ پاریس درگذشت. جسد او طبق وصیتش به عتبات عالیات حمل و در

کنار آرامگاه پدرش محمدعلی‌شاه در کربلا دفن شد.

       "تصویر روی جلد کبریت مخصوص شاهان"

 

آموزشکده سیاسی95...